Przydrożne krzyże stanowią nieodłączny element polskiego krajobrazu. Są one niewątpliwie ciekawym folklorem, jednak często mają głębsze znaczenie, stanowią one jakieś przesłanie. Przydrożne krzyże stawiano z różnych powodów. Nie powstawały one przypadkowo. Każdy chce nam o czymś przypomnieć, do czegoś nawiązać. Krzyże umieszczano w miejscach ważnych dla mieszkańców wsi – przy kościołach, w centrum wsi, na granicy zabudowań, na ścieżkach prowadzących do lasu czy skrajach pól. Krzyż niewątpliwie świadczył o pobożności tutejszej ludności.

Jednym z nich jest drewniany krzyż dziękczynny w Zręcinie przy ul. Przylaski (usytuowany obok krzyżówki). Nieznana jest data jego postawienia, jednak zapamiętała go już Honorata Korzeniowska z lat dziecięcych, urodzona w 1884r.   

Ostatni raz krzyż ten został odnowiony w 2000r. przez Andrzeja Graczyka i Mariana Kisiołka. W wyniku wichury w lutym 2020r. został on jednak zniszczony i znów wymagał renowacji.

Z pomocą ruszyła Grupa Rekonstrukcyjna ze Zręcina. Na samym początku wylano fundament z cokołem oraz mocowaniami. Wykonano nowy krzyż o wysokości 3 metrów z belek jodłowych o przekroju 15 x 15 cm, którego końce ramion zostały ścięte. Kolejnym etapem prac było zaimpregnowanie, pomalowanie, sklejenie i połączenie belek stalowym, bardzo starym gwoździem, wykłutym przez kowala, który został znaleziony w miejscu starego krzyża. Pionową belkę zdobi wyrzeźbiona data z napisem A.D. 2020. Na szczycie krzyża mieści się stary stalowy krzyżyk z ozdobnymi promieniami oraz strzałkami na cztery strony świata, który również został wykonany przez kowala.

U góry widnieje kuty napis INR (Jezus Nazarejczyk, Król). Krzyżyk ten pomalowano na popielato i zrekonstruowano występujące na nim ubytki. Są one konsekwencją wydarzeń z września 1944r., kiedy to pocisk spadł nieopodal krzyżówki, uszkadzając napis. Kolejnym etapem renowacji było okucie ramion krzyża chromoniklową blachą i wykonanie na końcach zdobień. Następnie przymocowano wizerunek Jezusa (żeliwny odlew o wymiarze 60 x 40 cm), pochodzący ze starego krzyża i pomalowano na popielato. Na krzyżu zamocowana została tabliczka z datami, kiedy krzyż ulegał wymianie. Ostatecznie odnowiony krzyż został usytuowany 20 marca 2020r.      

Składam serdeczne podziękowania wszystkim, którzy przyczynili się do uratowania przydrożnego krzyża:  Adamowi Pańczukowi, Tomaszowi Pelczarskiemu, Piotrowi Szklarskiemu, Krzysztofowi Kozubalowi, Maciejowi Kuczy i Andrzejowi Graczykowi.

Bogu na Chwałę !                                                                           

Wojciech Żurkiewicz