Na murze Starego Cmentarza w Zakopanem, na Pęksowym Brzyzku jest taki napis: Ojczyzna, to ziemia i groby - narody, które tracą pamięć, tracą życie. Przewodnicy prowadząc wycieczki do pomnika Józefa Piłsudskiego na placu Jego imienia w Warszawie, zwracają uwagę na wypisane tam sentencje, z których jedna brzmi: Naród, który zapomina o swojej przeszłości nie jest godzien przyszłości.

W poniedziałek 6 czerwca w Zręcinie odbyła się mała uroczystość. Otóż z inicjatywy trzech mieszkańców: Bogdana Misiaka, Krzysztofa Kozubala i  Wojciecha Żurkiewicza zostało upamiętnione w postaci tabliczki na krzyżu miejsce, gdzie w latach 1863-1873 w naszej miejscowości znajdował się  cmentarz choleryczny. W obecności mieszkańców modlitwę odmówił i poświecił to miejsce ks. proboszcz dr Wacław Socha, a historię tego cmentarza przybliżył zebranym Wojciech Żurkiewicz. Jest to czwarte miejsce pochówku naszych przodków na zręcińskiej ziemi, o których przypomina mam historia.

Był to nie tylko cmentarz, ale miejsce, w którym przebywali ludzie naznaczeni chorobą strasznej wtedy epidemii i tu w cierpieniu i głodzie czkali na śmierć. Dzisiaj trudno w to uwierzyć. Jak głosi przekaz prosili o jedzenie wołając: Daj kromkę chleba, będziesz miał zapłatę z nieba.

Dzisiaj Ci wszyscy, o których zapewne tylko ta ziemia pamiętała  i o ich cierpieniu trawie  przez prawie półtora wieku  szeptała pragnie podziękować trzem mieszkańcom jako inicjatorom upamiętnienia tego miejsca, księdzu za modlitwę i poświecenie tej ziemi, mieszkańcom i każdemu przechodniowi za słowa: wieczny odpoczynek racz im dać Panie, a światłość wiekuista niechaj  im świeci Amen.